اشعار عربی و فارسی

انتقاد بحث ها, استدلال اندیشه ها را دیگر ثمری نمی بخشد,گفتگوها..بهانه ی خوبی شده اند برای هدف پندارها..

..خیالی که مخالف تصور خویش شده است..

تردید کدام واژه ای حقیقت است؟

گذشته ای که دیگر نمی اید یا اینده ای که هنوز یقین فردا را جستجو میکند؟

..هنگامی که اینچنین باشد, انتقاد هر موضوعی فرهنگ ادبیات را مبهم می سازد

..اشوب کلمات در جمله ها نمایان, و پایان هر جمله ای دروغی دیگر..!

عبارتی که تبعید عقل را نشان میدهد, و بی رحمی اعتقاد را..

اسیب روشها, چه هراس اور شده, در لابه لای ترس, وحشت علم از همه بیشتر است..

ارامش طبیعت, تمایلات انسان را نمی خواهد,

تنهایی طبیعت ارمغان کدام ازادی ماست؟

قضاوت انگیزه ها,

باور نخستین مارا,

به محاکمه ی اوهام کشانیده, و داوری اجداد مارا به گورستان تاریخ...!

کدام توهینی توانایی حقیقت را میترساند؟

محبت مخالف مهربانی شده است/ دوستی را فراموش کنیم..!!

  نویسنده：مجاهد ظفری